خط تولید کوکی از کنترل کامپیوتر صفحه لمسی PLC، درایو تک سرور و تولید خودکار استفاده می کند. محصول نهایی دارای شکل نفیس، قطر گل شفاف و خطای کوچک است. در عین حال، می تواند ده ها فرمول تولید را ذخیره کند. می توانید شکل را با توجه به نیازهای مختلف تغییر دهید و سپس آن را ذخیره کنید. این راحتی را برای تولید آینده فراهم می کند و می تواند کاربردی و ساده شود. قبل از پردازش خط تولید، باید مواد اولیه را پیش تصفیه کنیم. آیا می دانید که چه کاری انجام دهید؟
1. پیش تصفیه آرد برای خط تولید کوکی
استفاده از آرد با محتوای گلوتن مرطوب 24-36٪ برای تهیه شیرینی های سفت مناسب است، در حالی که آردی با محتوای گلوتن مرطوب 24-30٪ برای تهیه کوکی های ترد مناسب است. قبل از استفاده، آرد باید الک شود تا ذرات ریز تشکیل شود. به خصوص نشاسته های مختلف نیز باید غربال شوند. هدف از غربالگری تنها تشکیل ذرات ریز آرد و حذف ناخالصی ها نیست، بلکه مخلوط کردن مقدار معینی هوا در آرد است که باعث شکنندگی بیسکویت ها می شود. برای خمیر تخمیر شده برای تکثیر مخمر مفید است. برای جذب ناخالصی های فلزی، لازم است آهن ربا به دستگاه غربالگری اضافه شود. لطفاً هنگام استفاده از آهنربا بررسی کنید که آیا آهنربا دارای خاصیت مغناطیسی است. مغناطیس زدایی می تواند مغناطیسی یا جایگزین شود.
با توجه به فصول مختلف باید اقدامات مناسبی برای کاهش دمای آرد انجام شود. در تابستان، آرد را باید در مکانی خشک، کم دمای و تهویه مناسب نگهداری کرد تا دمای آرد کاهش یابد. برای افزایش دمای آرد و جلوگیری از افزایش ویسکوزیته، آرد زمستانه را باید 3-2 روز قبل به کارگاه حمل کرد. ویسکوزیته بالا عامل اصلی چسبندگی و ترک خوردن غلتک است.
2. پیش تصفیه شکر برای خط تولید کوکی
هنگام مخلوط کردن خمیر، ذرات شکر به راحتی حل نمی شوند، بنابراین استفاده مستقیم از شکر دانه ریز می تواند ذرات شکر قابل مشاهده را روی سطح بیسکویت ایجاد کند یا در هنگام پخت در دمای بالا ذوب شود و در نتیجه سطح بیسکویت و سوراخ های داخلی آن بی حس شود. به دلیل کوتاه بودن زمان اختلاط و کم بودن آب، احتمال بروز پدیده فوق بیشتر است. بنابراین، شکر را معمولاً به صورت پودر قند آسیاب کرده یا در شربت حل می کنند. برای حذف ناخالصی ها و اطمینان از ظرافت، پودر قند باید الک شود. معمولاً از الک 100 مش در ساعت استفاده می شود. در صورتی که پودر قند توسط خود کارگاه آسیاب شود و بعد از له کردن دما زیاد باشد، باید بعد از سرد شدن از آن استفاده کرد تا روی دمای خمیر تاثیری نداشته باشد. شکر در شربت حل می شود و مقدار آب اضافه شده معمولاً 30 تا 40 درصد محتوای شکر است. هنگام حرارت دادن برای حل شدن، باید دما را کنترل کرد و مرتباً هم زد تا رب نسوزد و شکر کاملا حل نشود. پس از جوشاندن و حل شدن، فیلتر شده و برای استفاده بعدی خنک می شود.
با توجه به توانایی قوی قند در جذب آب، شربت می تواند از تورم بیش از حد ناشی از تماس مستقیم آب و پروتئین آرد جلوگیری کند که اقدامی برای کنترل تشکیل گلوتن بیش از حد است. برخی از کارخانه ها نیز با کنترل دمای شربت، دمای خمیر را تنظیم می کنند. دمای شربت در زمستان ممکن است افزایش یابد، اما باید از داغ شدن بیش از حد آرد جلوگیری کرد. بشکه های شربت یا سایر ظروف باید با آب جوش تمیز و ضد عفونی شوند. در طول فرآیند خنک شدن، شربت را نباید هم زد تا از تجمع ماسه جلوگیری شود. برای تبدیل مقداری شکر دانه‌بندی شده به شکر معکوس، می‌توان مقدار کمی اسید کلریدریک با دوز تقریباً ۱ کیلوگرم شکر و ۱ میلی‌لیتر ۶ آمپر اسید کلریدریک به شربت اضافه کرد. شکر و سایر شربت های نشاسته باید قبل از استفاده فیلتر شوند و باید به جلوگیری از تخمیر شربت توجه شود.
