کراکرهای برنج ، آن دسته از رفتارهای ترد و طعم آور ، جایگاه ویژه ای در قلب بسیاری دارند. برای افراد بی شماری ، آنها خاطرات گرم از روزهای بی دقتی کودکی را برانگیخته اند. در گذشته ، کراکر برنج اغلب لذت خانگی بود. در آشپزخانه های کوچک در سراسر زمین ، مادران و مادربزرگ ها با انتخاب دقیق برنج با کیفیت بالا ، این روند را آغاز می کنند. برنج سپس ساعت ها به طور کامل شسته و در آب خیس شد و به آن اجازه می داد تا رطوبت را جذب کند. پس از خیساندن ، آن را به یک قوام نرم و کرکی بخارپز کرد.
این برنج بخارپز در سینی های بزرگ پخش شد و روزها در زیر گرمای ملایم خورشید خشک شد. پس از خشک شدن ، دانه های برنج سخت شده برای تحول نهایی آماده بودند. آنها یا در یک تابه داغ بر روی یک اجاق گاز بو داده شده بودند و یک ترکیبی رضایت بخش و یک عطر آب دهان تولید می کردند ، یا در کمی روغن سرخ می شدند تا زمانی که آنها را به صورت سبک و ترد و ترد پف کنند. این کراکرهای برنج ساده و خانگی که یک میان وعده اصلی بود ، که در هنگام استراحت چای بعد از ظهر یا به عنوان یک انتخاب سریع - من - بین وعده های غذایی لذت می برد. آنها نمادی از راحتی و عشقی بودند که به هر دسته می رسید.
با این حال ، با ورود جهان به دوران صنعتی شدن ، کراکر برنج فروتن باقی نماند. صنایع غذایی ، همیشه در جستجوی فرصت ها و راه های جدید برای پاسخگویی به خواسته های رو به رشد مصرف کنندگان ، پتانسیل کراکر برنج را به رسمیت می شناخت. تولید کنندگان مواد غذایی با هدف تبدیل فرآیند سنتی خانه به یک سیستم تولیدی با مقیاس بزرگ و کارآمد ، شروع به سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه کردند. آنها ماشین آلات پیشرفته و تکنیک های نوآورانه را برای ساده سازی هر مرحله از تولید کراکر برنج معرفی کردند.